Χαλβάς σιμιγδαλένιος
o παραδοσιακός
ρωτόγονο γλυκό που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην χώρα μας. Είναι διαδεδομένο από τα Βαλκάνια μέχρι την Ινδία και την Αφρική.
Χελβάς στα τούρκικα σημαίνει γλυκό. Ο χαλβάς φαίνεται να είναι το αρχαιότερο γλυκό της τουρκικής κουζίνας. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι το έδεσμα έγινε γνωστό στην Ινδία από τους Μογγόλους τον 16ο αιώνα. Άλλοι ιστορικοί μελετητές θεωρούν ότι το γλυκό έγινε γνωστό στις αραβικές χώρες από Τούρκους μετανάστες μόλις πριν από εκατό χρόνια.
Είναι εξαιρετικά απλό γλυκό, σε πολλές παραλλαγές, με κύρια συστατικά τη ζάχαρη και κάποιο άμυλο.
Πιο συνηθισμένα είδη είναι ο σιμιγδαλένιος χαλβάς με λάδι, ο Φαρσάλων με ριζάλευρο & καμένη ζάχαρη και ο χαλβάς με ταχίνι.
Ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα το νερό, την ζάχαρη, την φλούδα του λεμονιού και την κανέλα. Ανακατεύουμε για να διαλυθεί η ζάχαρη, το αφήνουμε να βράσει και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία.
Σε μια άλλη -μεγαλύτερη- κατσαρόλα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το θερμαίνουμε μέχρι να κάψει. Προσθέτουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε καλά μέχρι να πάρει ρόδινο χρώμα. Αφαιρούμε τα ξύλα κανέλας και τη φλούδα λεμονιού από το σιρόπι και το αδειάζουμε στην κατσαρόλα με το σιμιγδάλι. Ανακατεύουμε καλά, προσθέτουμε τα καρύδια και συνεχίζουμε μέχρι το σιμιγδάλι να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, την σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και τοποθετούμε το καπάκι της κατσαρόλας, για να απορροφηθεί η υγρασία.
Φορμάρουμε τον χαλβά σε πλαστικό σκεύος και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με κανέλα.
500 γρ. σιμιγδάλι χονδρό
220 γρ. ελαιόλαδο
1 lt νερό
300 γρ. ζάχαρη καστανή ή μαύρη
φλούδα ενός λεμονιού
1-2 ξύλα κανέλας
100 γρ. καρύδια (προαιρετικά)
- Login to post comments
0
