Γιορτή Φιστικιού στην Αίγινα, 2010

ο καλοκαίρι που μόλις τελείωσε, σε όλο το βορειοδυτικό τμήμα του κοντινότερου νησιού στην Αττική είχε απλωθεί ένα τεράστιο πράσινο χαλί, τρανή-χρωματιστή απόδειξη της ύπαρξης χιλιάδων δέντρων που παράγουν νοστιμιά. Το φιστίκι της Αίγινας κερδίζει συνεχώς έδαφος, όχι μόνο στην εγχώρια αγορά, αλλά και την παγκόσμια. Σε δύο εβδομάδες μάλιστα, από τις 16 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το «Φιστίκι Αιγίνης» έχει την τιμητική του στη Γιορτή Φιστικιού που διοργανώνεται στο νησί.

οι πρώτες φιστικιές πήγαν στην Αίγινα στα τέλη του 19ου αιώνα και αρκετές φυτεύτηκαν στο νησί μεταξύ 1920 και 1940. Το 1994 δε, πήρε και την πολυπόθητη Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης για να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. «Πρόκειται πράγματι για ένα μοναδικό προϊόν, αφού ένας σπάνιος συνδυασμός ικανού αριθμού παραγόντων τού δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το έχουν καταστήσει διάσημο. Η πρώτη θέση πρέπει να αναζητηθεί στο ξηροθερμικό περιβάλλον του νησιού και στη γειτνίαση της θάλασσας.

Ο ξηρός κελυφωτός καρπός μπορεί να ήταν γνωστός στη Συρία εδώ και 3.500 χρόνια, αλλά στη γαστρονομία πήρε τη θέση του τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, ο Τιβέριος μετέφερε τη φιστικιά το 30 μ.Χ. στην περιοχή της Ρώμης, την Ισπανία και τη Γαλλία και από κει στη Σικελία, το Αλγέρι και την Τύνιδα. Σήμερα η μεγαλύτερη σε παραγωγή χώρα είναι η Συρία, η οποία αντιπροσωπεύει το μισό της παγκόσμιας παραγωγής, και ακολουθούν η Τουρκία, το Ιράν, η Ιταλία, ενώ στην πέμπτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα.

Αναδημοσίευση από την www.enet.gr